Η ανθρώπινη ανάπτυξη έχει εξεταστεί από διάφορες πτυχές. Μια πτυχή που θεωρείται άκρως σημαντική και θεμελιώδης ως προς την ανθρώπινη μελέτη είναι η κινητική ανάπτυξη.

Ως κινητική ανάπτυξη ορίζεται η δια βίου προοδευτική μεταβολή  στην κινητική συμπεριφορά, η οποία λαμβάνει χώρα υπό συνθήκες αλληλεπίδρασης μεταξύ των απαιτήσεων που επιβάλλονται από τις ενέργειες του ατόμου, των ατομικών βιολογικών δυνατοτήτων του και των περιβαλλοντικών συνθηκών (Gallahue & Ozmun, 1998).

Η κίνηση παίζει σημαντικό ρόλο, καθώς διευρύνει τους ορίζοντες και βοηθά τα παιδιά να εξερευνήσουν τον κόσμο γύρω τους (NASPE, 2002). Κάθε κινητική, συναισθηματική, κοινωνική και γνωστική εμπειρία-ερέθισμα-πληροφορία δημιουργεί νέες συνάψεις στον εγκέφαλο.

Για να υποστηρίξουμε τη δημιουργία μιας ισχυρής αρχιτεκτονικής του εγκεφάλου χρειαζόμαστε τέσσερις ισχυρές “περιοχές” (δεξιότητες): κινητικές, συναισθηματικές, κοινωνικές & γνωστικές.